Dziesięć najwspanialszych!

Moja tradycyjna dziesiątka. Jak zawsze - owe książki są tutaj, bo, z różnych przyczyn, znalazły miejsce w moim serduchu. Tzw. różne przyczyny są naprawdę różne - nie tylko te z kategorii wielkiej literatury - kunsztowności, osobliwości stylistycznej, nowatorstwa, wielkich fabuł, ważnych tematów; nie tylko z powodów wielkich głębin, pięknych zadumań, nowych perspektyw; nie tylko z powodów serca rozdartego na kawałki, wstrząsów, smutków, radości i zachwytów, które wywołały. Czasem po prostu trafiły do mnie w odpowiednim miejscu i czasie. 

W kolejności przypadkowej:

Agnieszka Kaluga, Zorkownia - za łzy w czasie lektury, za oczyszczenie, za spojrzenie w oczy otchłani - bez patosu;

Tomáš Halík, Chcę, abyś był - za mądrą i wymagającą lekturę o Miłości, za sto tysięcy zakładek indeksujących pozostawionych między stronami, za olśnienia intelektualno-duchowe;

Sonia Raduńska, Kartki z białego zeszytu - za setki dowodów na to, jak pięknie jest istnieć;

Antonina Kozłowska, Kukułka - za przejmujący portret kobiety po stracie dziecka;

Magda Szabó, Tajemnica Abigél - za urokliwą dziewczyńskość (jeśli dobrze rozumiem 'dziewczyńskość');

Joanna Sałyga, Chustka - za wolę życia, za walkę, za miłość, za wielką mądrość podaną bez wielkich słów;

Tomáš Halík, Teatr dla aniołów. Życie jako religijny eksperyment - za  zdanie „Uwierzyć nie znaczy spocząć na pewnikach, lecz odważnie przyjąć zaproszenie i wejść samemu na scenę, wejść w wydarzenie.” oraz za dorośnięcie ku decyzji, by wychodzić na ową scenę - już nie tylko po to, by śpiewać;

Barbara Kosmowska, Gorzko - za gorycz;

Małgorzata Kalicińska, Lilka - za osłodzenie mi trudnych dni w szpitalu;

Glenys Carl, W twoich rękach. Dziennik matki - za silne przeświadczenie, że "ode mnie tak wiele zależy tu..."

Szczęśliwie akurat całą dziesiątkę mam u siebie:

W Nowym Roku życzę sobie czasu na pisanie. Z czasem na czytanie nie ma problemu, ale żeby coś tutaj opublikować, muszę się mocno nagimnastykować. Może uda się co nieco zmienić w wyglądzie bloga, bo trochę już się opatrzył. Na moich półkach sporo książek filozoficzno-teologicznych - czas się z nimi zmierzyć, zawsze przegrywają z czymś lżejszym, wciągającym, mniej wymagającym. Chciałabym też, aby w końcu powstała w moim domu biblioteczka z prawdziwego zdarzenia, czyli żebyśmy podołali finansowo i zdołali umeblować pusty w tej chwili salon. No i życzę sobie, aby ktoś tu jeszcze zaglądał i żebym mogła jeszcze trochę 'powisieć' w waszych linkach, mimo że taka ze mnie nudziara i że blog nie mieści się w żadnych głównych nurtach, że za mało popularny, że za rzadko publikuję, że za długo itp., itd., etc.... 

Szczęśliwego Nowego Czytelniczego i Recenzyjnego Roku! ;-)